Teatr życia

Spójrz jak świetnie pozują
Ludzie na pokaz ulepieni
Od rana do wieczora musztrują
I co najśmieszniejsze wciąż zadowoleni

Oni zginą kiedyś a zostaną ich sobowtóry
Bo człowiek już tak jest stworzony
że żyć nie umie bez drugiej skóry
Tak by był szczęśliwy i z grzechu wyzwolony

Nadszedł czas zdjąć maski
Pokazać swe prawdziwe twarze
To nie jest czas na niesnaski
Ani na modlitw pełne ołtarze

Teraz potrzebujemy rewolucji
Ducha ciała i umysłu
Nie ustaw czy konstytucji
Ale siły odwagi dla zdrowego zmysłu