Bez wody umiera kwiat

wiatr na skrzypcach dzwięcznie gra
melodię co od dziecka znam
wygrywa moje tesknoty i marzenia
od lat nic w nich się nie zmienia

czas mnie ubrał w jesienne lata
marzenia jednak we mnie ciągle drzemią
będzie tak do końca mego świata
nigdy one się nie zmienią

o ile uboższy byłby mój świat
gdybym marzeń nie miała
tak jak bez wody kwiat umiera
ja powoli bym umierała





czardasz

Średnia ocena: 10
Kategoria: Inne Data dodania 2007-01-26 14:15
Komentarz autora:
Napisz wiadomość Dodaj do listy znajomych Strona glówna < czardasz > wiersze >
fikus | 2007-01-27 20:02 |
Wiersz ładny, tylko moje oczy nie tolerujš czerwonego tła i trudno mi czytać. lata - œwiata, œwiat – kwiat - to bym zmieniła na mniej częstochowskie i mniej banalne. Pozdrawiam serdecznie.
wrzeska | 2007-01-27 12:12 |
naprawde bardzo oryginalny
Aicha | 2007-01-27 12:06 |
Tak, bez marzeń nie da się żyć, bo często mamy tylko je właœnie i one mobilizujš nas do życia. Piekny wiersz. Pozdrawiam.
Brak komentarzy
Aby dodać komentarz zaloguj się
E-mail Hasło Zarejestruj się