Wy pytacie

Wy pytacie się mnie,
Czego jam taki ponury?

A dlaczego mam być szczęśliwy?

Dlatego że nieroby i gady,
Opanowały rządy na ziemi,

A prawdziwe saki,
Są plewione jak chwasty,

Wy pytacie się mnie,
Czego jestem smutny?

A jak mam się uśmiechać,
Mrugać oczętami,

Gdy cały czas kolce oślinione,
Wpadają mi do oczu,

Wy pytacie się mnie,
Kiedy zacznę być uśmiechnięty?

Uśmiechnięty będę w dwóch przypadkach,

Pierwszy to wnuczek dorosły,
Szanujący zdanie dziadka,

Drugi to moja śmierć,
W której ja nie umrę,

Wy pytacie się mnie,
Dlaczego tak odpowiadam?

Bo mówić ślepcowi,
Który nic nie widzi co się dzieje,

To tak jakby zadawać pytania,
Pełne bełkotu i bezsensu,

chłopiec o niebieskich włosach