Nie ma mnie

Nie umiem pisac o sobie...

Bo nie ma mnie.
Moje ''ja''
uciekło gdzieś dawno
w bezkresy łąk zielonych.

Pewnie gra dla wiatru,
który porywa do tańca kwiaty.

Nie ma mnie.
Jest tylko dusza pusta,
która czasem odbija jak lustro twarze
i na chwilę żyje ich życiem.

I wtedy piszę...

Piszę o tych twarzach,
nawet ubieram je jako maski.

Bo nie ma mnie.
Jest tylko dusza-lustro,
tysiące masek
i moje ''ja'' z wiatrem.

Aicha