Poranne szczęście

Otworzyłam oczy zobaczyłam świt
Poczułam że ktoś ciągnie za kołderkę mą
Do moich stóp skrada się – O?!...jej !!!
Strasznie boje się – mam łaskotki
Proszę zostaw mnie – i co jeszcze ?
No nie tego już za wiele – moje boczki !!!
Chce gilgotać też – jaki to zwierz ?
Mówiłam przestań już – przecież wiesz że
Ja - taka śpiąca jestem zimno zrobi mi się
Ty mówisz to nic – śmiejesz się i nadal
Skradasz się a ja - cóż ja uśmiecham się do
Mojego szczęścia – łapię go i giniemy w
Kołderce...podusiach – gilgocząc i chichocząc się wzajemnie
Takie to było poranne moje szczęście...

(OLA)