Strumienie w krainie łagodności

Daj dłoń miły pójdziemy tam gdzie wody czysta toń,
szum uciszy nasze wnętrza.
Popatrz strumień w słońcu kolorami się mieni,
cichym wołaniem zaprasza byśmy napili
się krystalicznej , chłodnej wody.
Przysiądżmy nad brzegiem,
zanurzmy stopy by odpoczęły.
Spoglądam na kamyszki na dnie strumyka,
pieszczone miękką tonią.
Och jak dobrze miły tu w krainie łagodności,
gdzie nie ma zła a ciszy muzyka trwa.
Motyle barwne siadają na ramieniu,
bez lęku śmiało delikatnie muskają,
twarz a ja uśmiecham się.

Ewawlkp