Trzy soboty czerwca

pierwszej soboty czerwca
cię pokochałam
zakochałam się w twoich oczach
zgubiłam rozsądek
zająłeś miejsce życia
ty
ty moim życiem
i świetliki płyną nad wodą
pamiętaj

drugiej soboty czerwca
pokazałeś mi zachód słońca
zatraciłam się w tamtej chwili
trwaj chwilo
trwaj
objął mnie ostatni promień słońca
kiedy czerwone oblicze upadało
bezsilne
wobec swojego przeznaczenia

trzeciej soboty czerwca
urodziłam się
jedenasta dziesięć
i motyl na szyi
pomagałeś mi wstać o własnych siłach
rodziłeś mnie
spojrzeniem oczu
jak mama szesnaście lat temu
ująłeś mnie w ramiona
nie wypuściłeś
nie wypuścisz