Zacząć od nowa...

Może tak jeszcze raz zebrać
W kieszeni na dnie schowane
Kilka ziarenek morskiego piasku,
Dwa kolorowe motyle pestkę słonecznika,
Z jarzębiny korale i płatek dzikiej róży,
Zaczarowaną muszelkę, która szumi
O świcie melodię Vivaldiego,
By utkać z tego wszystkiego,
Zupełnie inny świat, gdzie nie ma zła.
Ulecieć wysoko ku obłokom
Wolna niczym rajski ptak.
Dłoń wyciągnąć i ściągnąć kilka,
Słonecznych promieni złączonych
Srebrną nicią z mieniących się nocą gwiazd.
Tęczy skraść kilka kolorów,
Usiąść na chmurce małej,
By uszyć dla siebie sukienkę z marzeń,
Delikatną jak mgiełka wiosennego poranka.
Pięknie tak przystrojona zejść z gracją
Po dywanie wcześniej utkanym
I przysiąść na zielonej murawie,
Nad brzegiem jeziora,
Pożyczyć pióro od gęsi
By pośród ciszy i uroków przyrody,
skrobnąć nowy cykl wierszy...


Ewawlkp

Średnia ocena: 10
Kategoria: Życie Data dodania 2007-03-23 23:05
Komentarz autora:
Napisz wiadomość Dodaj do listy znajomych Strona glówna < Ewawlkp > wiersze >
czardasz | 2007-03-26 17:52 |
pozdrawiam Cię Ewuniu
Adnotacje | 2007-03-26 00:11 |
bardzo ciepły...
jaculo | 2007-03-24 23:45 |
wspaniale się ciebie czyta...super...pozdrawiam
Violetus Pospolitus | 2007-03-24 20:52 |
Jak zwykle cudnie... Pozdrawiam cieplutko:-))
Brak komentarzy
Aby dodać komentarz zaloguj się
E-mail Hasło Zarejestruj się