uliczny grajek

uliczny grajek znow gra
wiatrem struny napina
piesn jak oczekiwanie
w pamieci zostanie
i w serce sie wzyna
ze strun tych co
zaledwie dzwieki wytrzymuja
i szarpia sie cale
i placza i czuja
splynely lzy slone
az bol sie odezwal
w nadetym puzonie
wreszcie
pekla struna napieta
bo nie wytrzymala
za dlugo tak grala
za dlugo plakala
grajku moj wspanialy
graj swym sercem dalej
po wszelkie granice
niech cie ciegle widza
niech cie ciagle slysze

westwalia