Jak sędzia ostateczny idzie przed siebie,
by sciąć wrogą głowę,
By znów pokazać swoją silną wolę,
Już przy cmętarnej drodze wyciąga szablę,
By każdy wiedział co za zdradę jest warte,
Przy kamiennej tabliczce jego imię zatartę.
A serce kata jak kamień od grzechów ciężkie,
Od miłości człowieka sercu dalekie.
