Zgon

Zgon

Zatrzymałem się tak daleko tak,
Tam gdzie nie żyje nawet ptak,

Po to by odizolować się od życia,
I poznać śmierć,

Lecz próżno tak,
Bo inny człowiek uratował mnie,

I powiedział wstań,
Powiedział bym biegł,

Lecz droga wyboista była,
I moja stopa o wyrwę zahaczyła,

W związku z tym zacząłem spadać,
W zaprzeczenia znaczeń,

A ów człek zapalił ogarek,
I rzucił mi w wilgoć,

chłopiec o niebieskich włosach