Pamięć

Dla kogoś kto żyje
Serce miałeś wielkie jak dzwon Zygmunta
Ręce dobroci a umysł mądry
Nogi do celu wiodące zawsze
Pragnąłeś dobra swego i innych
Byłeś ojcem dla syna i mężem dla żony
Kochałeś szczerze tak jak umiałeś
Byłeś jaki byłeś, i to było piękne
A teraz gdy oczy twe zasnute mgłą ,
Gdy ciało twe spoczywa w grobie ,
gdy kwiatów naręcza niesiemy Tobie
Nie ma Ciebie z nami tu i teraz .
Na pewno jesteś szczęśliwy i serce twe nie krwawi
Bo tam po drugiej stronie
Spotkałeś znajomych i żonę swoją
Miłość na nowo odżyła w was
Wyśpiewując pieśń pochwalna Bogu
Chodzicie wśród kwiatów - alejami Aniołów ..

18.09.2007r

Kris