SZTORM

obudził mnie wiatr który za oknem szalał
serce mocniej zabiło
wiedziałam że to sztorm
morze wzburzone jest
huczy aż miło
fale obijają się o brzeg
falochrony nie mogą utrzymać
nawałnicy tej
ubrałam się w pośpiechu i wyszłam aby zobaczyć to co tak kocham
widok ten bardzo porusza mnie
morze cudownie wzburzone
ryk , jęk i woda która kotłuje się
wzięłam głęboki oddech i zatkało mnie
trudno jest oddychać kiedy wiatr w usta dmie
targa i szarpie
zawsze z podziwem patrzę na ten żywioł
jaką On siłę ma
czasami tak myślę że chciałabym
aby któraś z fal porwała mnie
oddałabym moje ciało morzu
chciałabym leżeć na jego dnie
abym nigdy już nie ujrzała lądu
tylko cudowne kołysanie
i ja śpiąca wiecznym snem gdzieś na dnie
a morze tuli mnie


(OLA)

Średnia ocena: 6
Kategoria: Przyroda Data dodania 2005-10-24 01:32
Komentarz autora:
Napisz wiadomość Dodaj do listy znajomych Strona glówna < (OLA) > < wiersze >
Adnotacje | 2005-11-10 02:43 |
znacznie lepiej wychodzi Ci pisanie o przyrodzie niż o miłoœci jednak
Kara Kaczor | 2005-10-25 14:03 |
tak, inny, ale jakże cudny... :)
(OLA) | 2005-10-24 17:51 |
taki_1 będziesz pilnował cha cha cha...jestem za;)...pozdrawiam serdecznie:)))))))))))
(OLA) | 2005-10-24 17:50 |
sylwek...tak inny... pozdrawiam bardzo serdecznie:)
taki_1 | 2005-10-24 13:39 |
Olu - Ja Cię będę pilnował, żebyœ w te fale nie skoczyła..Jesteœ potrzebna tu żywa :))
sylwek | 2005-10-24 06:59 |
Wiersz: inny niż wszystkie jeżeli chodzi o wartoœć poezji, taki jakiœ inny :p
sylwek | 2005-10-24 06:59 |
Myœli, uczucia w nim zawarte ok, tylko taki inny :)
Brak komentarzy
Aby dodać komentarz zaloguj się
E-mail Hasło Zarejestruj się