Babcia to nasza ostoja

Babcia - to nasza ostoja.
Babcia - to korzeń rodowy.
Dzięki babci, co jakiś czas
Rodzi się potomek nowy.

Pierwszą gałąź utworzyła,
Kiedy dzieci urodziła.
One dawno już wyrosły
I już swoją drogą poszły.

Teraz one dzieci mają,
Nową gałąź zaczynają.
Babcia wnuków doczekała,
Ale prawnuków by chciała.

graża

Średnia ocena:

Kategoria: Życie

Data dodania 2008-01-12 11:38

Komentarz autora:

Strona glówna

< graża >

< wiersze >

bozka | 2008-01-12 11:46 |

piekny wiersz!Juz jestem babcia ale bardzo bym chciala doczekac prawnukow! Dzieki ze piszesz piekne wiersze! mily usmiech zostawiam no jeszcze pozdrawiam hehe Milo niech bedzie kazdej Babci jak wiersz Twoj przeczyta!

Brak komentarzy