Pustka

Siedzę samotna w czterech ścianach
Jednego dnia człowiek żyje
drugiego umiera
Nie wiem co mówić
jaki gest zrobić
Mój stróż uciekł
zostawił mnie samą
zostawił mnie załamaną
Kolejny raz upadłam
stoczyłam się w dół
Zabrakło słów
Nikt nie broni mnie już
Nie chcę słyszeć waszych podłych kłamstw
Nie chce patrzeć na obłudny świat
Upadnę na kolana
wykrwawi się świat
A ja umrę pośród tych czterech ścian


dorjee

Średnia ocena: 8
Kategoria: Życie Data dodania 2008-02-22 12:22
Komentarz autora:
Napisz wiadomość Dodaj do listy znajomych Strona glówna < dorjee < wiersze >
Borkoœ | 2008-05-16 16:59 |
Ładny.
evelk_a | 2008-02-23 11:08 |
ładny, bardzo dramatyczny ..
Brak komentarzy
Aby dodać komentarz zaloguj się
E-mail Hasło Zarejestruj się