Czym, więc jest miłość...

Tak wiele razy słońce upadło...
Pękło, wylewając z wnętrza ból

I Ziemia już nie raz krwią była zlana
Cala znużona, przeorana

Kocham cię...
Czy wiesz, co mówisz?
Tym słowem, darujesz mi siebie!

A czy ty... siebie posiadasz?

Kocham cię...
Powiedz to,
I nie żądaj niczego w zamian

Tak wiele razy, umarło mi serce
Pękło na pól...

I nie raz już w uśmiechu
Chowałam swoją udrękę

Świat tak często
Miesza miłość
Z błotem!
Ktoś mówi kocham
I nie myśli...
Co będzie potem

biała róża