Niewolnica własnego zamyślenia

Nie ma mnie dla świata
bo tobie się dałam

A w dzień patrzę na wszystko z boku
z dala jakby
choć uderza mnie coraz mocniej
nie czuję

I tylko na noc czekam byś przyszedł

Siadasz obok na dachu
gwiazdy na nas spadają
a ty chronisz nas przed nimi
swymi ramionami
i przed tobą

Bo w dzień taki nie jesteś
ty też z dala na mnie patrzysz
i nawet nie podejdziesz
choć swoją nazywasz

A mnie znowu nie ma dla świata
i dla ciebie też nie

Bo tobie się dałam
temu z nocy

Temu co wymyśliłam