W pośpiechu

Nie ma czasu by złożyć ręce do modlitwy
Bo trzeba być gotowym do gonitwy
Za życiem, które pogania mnie
Nie mogę na chwilę zatrzymać się
Bo straci ono sens
Muszę ciągle w biegu trwać
Aby nie osiągnąć dna
Zatraciłam swój własny czas
Którego nie liczę już i tak
Bo czy warto jest
Kiedy w biegu tylko żyje się?
Nie można złapać chwili oddechu
Trzeba ciągle być w pośpiechu
Od tego wszystkiego człowiek już jest na leku
Szybko wypita kawa
Na jednej bułce od samego rana
Doba za krótka jest
Aby ze wszystkim wyrobić się
Każdego dnia prędzej i szybciej
W moich uszach brzmi
Jak długo tak można w pośpiechu żyć?


Lizelotta

Średnia ocena: 10
Kategoria: Życie Data dodania 2009-01-04 17:26
Komentarz autora:
Napisz wiadomość Dodaj do listy znajomych Strona glówna Lizelotta > < wiersze >
pirit | 2009-01-04 20:06 |
Dobrze to ujęłaś. Chyba większość z nas tak biega...Pozdrawiam.
Envious | 2009-01-04 17:35 |
Jakbym widziała swoje życie. Czasem ma się ochotę zatrzymać świat i wysiąść :) Ale trzeba się trzymać, pozdrawiam :)
Brak komentarzy
Aby dodać komentarz zaloguj się
E-mail Hasło Zarejestruj się