* * *

Są ludzie którzy rozumieją
mą rozpacz.
Są ludzie których rozumiem
wyciągam do nich pomocną dłoń.
Są takie chwile,
że wiesz,
że chcesz.
Poczucie samotności
i wtedy szukasz miłości.
Czasem
znajduję się;
czasem
tylko wiatr
tarmosi włosy;
czasem
to tylko słowa,
a w sercu ból,
smutek, rozpacz,
serce bijące dla pustki;
czasem
substytut miłości
nie wystarcza
choć kochasz,
czujesz się kochanym,
a jednak
pamiętaj
to tylko słowa,
to co piszę może smucić.
Ja poszukuję
sensu
swego ja sercem.
Czasem skręcę nie w tą
uliczkę ludzkich uczuć.
Ja wiem że wtedy boli.
Czasem ranimy,
bo już sami boimy się
straty
samych siebie.
Są ludzie którzy rozumieją.
Są ludzie których rozumiem,
ale i tak jest większość
ludzi co żyją aby ranić.
Stoję nie sama,
rozumiemy to
walczymy – dobrocią.
05.08.2008 r.

kosmyk30