Abstrakcja

Odkąd pamietam
Usiłuję wsłuchać się w cisze
W jej głębie w jej krzyk
W naszą wspólną ciszę

Odnaleźć czas którego nie było
Łagodny strach i straszny spokój
Wielkie oczy nocy
Płaczące fosforyscencją

Kobieca cielesność
Budząca wspomnienia
Zakamarki ciała
Afrodyzjak uczuć

Abstrakcyjność znajomych srton
Magia miejsc które znam
To proza życia paradoks


Nic się nie dzieje
Mimo wojen dookoła
Pozostaje niezmienny
W zmienności

Makabryczna ewolucja

Ulepiono mnie
Z innego kruszcu
Moje życie to
Przystanek na rządanie
Tylko czuję
...niewiem

Jarek Jaroszyński