Dla Mrc. Przyjaciel przyjaciółki napisał ten wiers

Co stało się z życiem cudownym jak sen?
Co stało się z naszą miłością?
To nie jest już ten sam piękny dzień
Reagujesz na wszystko złością.

Już nie przytulasz ani nie ściskasz
Powiewa zimnem i chłodem
Już nawet radością przy mnie nie tryskasz
Jesteś jak woda z lodem.

A ja w ten sposób przy Tobie wygasam
I sama zamieniam się w głaz
Już nie potrafię zacisnąć pasa
Próbując kolejny raz.

Umiera we mnie wszystko, co cudne
Umiera nutka nadziei
To życie niestety staje się złudne
Już nie ma słońca promieni.

Już nie możemy liczyć na siebie
Na pomoc i wyciągnięcie dłoni
To smutne jak krople na szarym niebie
Lecz może nas życie poskromi.

kamilka17mr