miłości nie mozna kupić

jesteś szczęśliwy
nie widzisz kłębiących się chmur nad twoim życiem
pasmo porażek jest ci obce
jak krzyk własnego dziecka w środku nocy
uganiasz sie wciąż na nowo za złotym środkiem
z twarzą Zygmunta Starego.

lecz spadnie deszcz elementarnej prawdy
opatrzność nie zawsze mieszka w pokoju o złotych ścianach
to o czym teraz nie pamiętasz,
kiedyś
przejdzie ulicą mijając cię w tłumie
a ty z szarą skronią smutku
nazwiesz się
samotnym milionerem

wiki