Niekończący się ludzie

Ludzie się nigdy
nie kończą
gnając
w swych ludzkich
szatach
wciąż ci sami
a jakże inni
posunięci w latach
Ludzie nie mają końca
przesuwają się masą
przed oczami
mijani na życia zakrętach
nie idą prostymi drogami
Twarze naznaczone
rytmem
codzienności
zacięte
smutne
radosne
w zadumaniu
radości
Ludzie są
i będą
bez końca
na autostradzie bycia
są masą
lecz i tajemnicą
pojednynczego życia

Walentynka