Pusto i cicho dokoła Ciebie.
Nikogo nie ma... może ktoś w niebie
Patrzy i słucha Twojego krzyku.
Ty zaś niepewna życia wyniku,
Idziesz nie patrząc nawet za siebie....
....
Po chwili znikasz w symfonii ciszy.
Ciebie i krzyku twego nie słyszy
Nawet najczulsze skrzydło motyla.
I już Cię nie ma... to była chwila.
