rozdrobnione do unicestwienia łzy
szukają sensu zdobiąc blade usta
rozkruszone zmysły
oczom nakazują patrzeć
poza granice mozliwości
by odnalezły początek
gorących myśli
lecz poza barierą słyszalności
pogodzona z losem
bezgłośna
twarz zakrywając
nie pojmując ostatecznej treści
odnalazłam tylko szkielet nieba
zabitego słowami
