Furtka

Jest taka stacja
przy furtce naszego życia
gdzie serce
zwalnia
posłusznie
u progu
bycia i niebycia
Przy furtce
odwracasz się
na chwilę
patrzysz
na dawne istnienie
bilansujesz
dodajesz
oceniasz przeznaczenie
I nutka żalu
i miłość
i pragnienie
odpoczynku
a i myśli
dziwnie mądre
że życie to forma rynku
Przystajesz przy
furtce
patrzysz
machasz dawnym
kompanom
niedopitym winom
rozbitym
wazonom i dzbanom
Kotu
co został w domu
nieświadomy
niczego
kobiecie z twojej przeszłości
co z nią tego
tamtego
Chwytasz za furtkę
otwierasz
wzdychasz
przechodzisz
umierasz
odchodzisz
z nadzieją
że na nowo się rodzisz...

Walentynka