***

Nauczyłam się żyć nadzieją ,
Lecz ją czasami traciłam,
Przestałam drążyć w marzeniach,
Bo nigdy ich nie spełniłam

Los nie był nigdy łaskawy
Żyłam wczorajszym dniem
Radość sprawiło mi słońce
W bezchmurny piękny dzień

W sercu wielki żal,
Przy powiece łza spływająca
Lecz znalazła się osoba
Odgrywająca rolę słońca

Otrę tą łzę z powieki,
Żal z serca daleko wyrzucę,
Przy Tobie życie jest piękne
Po cóż się nieustannie smucę?

Czas zamknąć sprawy przeszłości,
Przeplatane cierpieniem,
Czas żyć rzeczywistością ,
Nie odległym wspomnieniem.

xFantax