zapomniana miłość

Ubiorę Cię w złotą dla serca sukienkę

Serce poety wprawię w uczuć ruch

By stworzyć najpiękniejszy wzór

Liter miłością haftowaną wstęgę



Kupię Ci kolczyki szczęścia

Których bije najsilniejszy blask

I nigdy nie będzie w sercu gasł

Jak anioła delikatne objęcia



Splotę Ci kapelusz ciepłych snów

Z czułym pocałunkiem na noc

By gdy obudzisz się sama rano

Nie musiała bać więcej się już



Na szyję założę łańcuszek urody

By księżyc budząc się do życia

Jego blaskiem się zachwycał

Widząc odbicie w kroplach wody



Pomaluję Twe usta uśmiechem

By każdy nowy ciepły dzień

Na spacer z Tobą po cichu szedł

Kłaniając się błękitnym niebem



I nie chcę za to żadnych pieniędzy

Tutaj nie mają żadnego znaczenia

Jeśli bez blasku Twego spojrzenia

Żyć mi będzie w uczuć nędzy

adim02