lód

stąpam
po cienkim lodzie
mojego życia
ostrożnie
jak ślepiec
stawiam kolejny krok
budzącego się dnia
każdy
może być ostatnim
strącającym w otchłań
gdy pęknie
krucha tafla marzeń


Adamo70

Średnia ocena: 10
Kategoria: Inne Data dodania 2010-04-24 11:35
Komentarz autora:
Napisz wiadomość Dodaj do listy znajomych Strona glówna < Adamo70 > < wiersze >
wezdiw | 2010-05-04 11:31 |
Bardzo dobre porównanie, poczucie że się stąpa, czytając ten wiersz... Tylko myśli nie chcą na dłużej pozostać z tym wierszem. Jest jak wiedza, którą się stwierdza.
iwo | 2010-04-25 21:52 |
zażuciłeś nas swoimi wierszami ostatnimi czasy nie czytałam wszystkich (ale obiecuję że to zrobię) ten wiersz jest najlepszy z dotychczasowych jakie czytałam posiada to coś ma głęboki sens skłania do refleksji nad kruchością i ulotnością naszego życia
jachwilaulotna | 2010-04-24 18:44 |
Ulotny jak chwila... ;))
niewazne | 2010-04-24 12:02 |
tak delikatny, ulotny. Kruchy. Ten twój wiersz.
Brak komentarzy
Aby dodać komentarz zaloguj się
E-mail Hasło Zarejestruj się