sztuka ...

przez tyle lat
grałem w sztuce
gdzie scenariusz pisał czas
a ja reżyserem
i głównym aktorem byłem
reszta
nieświadomie
grała w niej
bo tak było prościej
łatwiej
nikogo to nie krzywdziło
tylko mnie
bo sam siebie
oszukiwałem
w końcu znalazł się ktoś
kto powiedział mi NIE
zaprotestował
nie chciał roli
zabronił mi siebie okłamywać
i uczył od nowa
że życiem trzeba się cieszyć
i smucić jak jest na to czas
i dać się niekiedy ponieść uczuciom
a nie wciąż uciekać
i wszystko planować

długo to trwało
i wciąż się uczę
pewnie do końca będę to robił
lecz nie zmienię
siebie już nigdy
bo po żyć w klatce
samooszukiwania ...


Adamo70

Średnia ocena: 9
Kategoria: Życie Data dodania 2010-04-27 00:05
Komentarz autora:
Napisz wiadomość Dodaj do listy znajomych Strona glówna < Adamo70 > < wiersze >
wezdiw | 2010-05-03 12:01 |
Bardzo podoba mi się druga "zwrotka" (rozumiem, że ma być "po co żyć w klatce"?). Tylko pierwsza część zbyt rozwlekła i zbyt mało mówiąca.
nonka22610 | 2010-04-27 07:52 |
No cóż Adamie, jeśli mogę się tak do Ciebie zwrócić, ktoś mądry kiedyś powiedział, że człowiek uczy się przez całe życie. Życie to jedna wielka lekcja, w której my jako uczniowie bierzemy udział. Myślę, że jeszcze wiele nauki przed nami wszystkimi :)
Brak komentarzy
Aby dodać komentarz zaloguj się
E-mail Hasło Zarejestruj się