Prolog
Nie jestem pisarzem wybitnym.
Nie jestem człowiekiem ambitnym.
Uczeń też ze mnie nie jest zdolny...
MówiÄ™ o sobie, że jestem „wolny”,
a tak naprawdÄ™ jestem samotnikiem
i choć mógłbym zbudzić każdego swoim krzykiem,
To tego robić nie będę!
Na to się nie zdobędę,
bo wystarczy, że ja znam swoje możliwości.
Chociaż wiem, że nie wykorzystam swojej młodości
jeżeli nie będę zmieniał się wraz z wiekiem,
to ciągle pozostanę tym samym człowiekiem...
wezdiw
|