narysowałem serce
patykiem na piasku
na granicy fali co go muskała
obok drugie
z tamtym strzałą Amora złączone
w jednym swoje imię napisałem
drugie jakby samo się zapełniło
imieniem które wciąż w sercu noszę
i przyszła fala
mocniejsza od innych
zmyła oba serca na piasku narysowane
spojrzałem na horyzont
gdzie słońce zachodziło
czy to koniec
a może jak świt który jutro wstanie
kiedyś zaczniemy
coś czego nie było
By pokochać trzeba umieć rzucić się na głęboką wodę z wiarą w to, że nawet gdy nadejdzie sztorm, to się nie utonie. Pomimo, że sposób wyeksponowania puenty mi się nie podoba, to niknie to w naprawdę wciągającym nie tylko przekazie, ale i formie. Piękny ;)
