Prawda, że mnie kochasz?

Kochasz mnie?
Prawda, że mnie kochasz?
W iluzorycznej przestrzeni pseudowolności
Ciszy zamykanej na klucz byłych marzeń
Dotyk mojej skóry
Jest niczym iluzja jedwabiu
Archetyp początkowej seksualności zapomnienia

Nadal mnie kochasz?
Prawda, że nadal mnie kochasz?
Udawane małżeństwo byłych przeczuć
Namiętności, które tak naprawdę nigdy nie istniały
Hałas telewizora zagłuszający ciszę i Twoje słowa:
''Nie kocham Cię.''

Średnia ocena:

Kategoria: Inne

Data dodania 2010-06-24 18:57

Komentarz autora:

Strona glówna

< M. >

< wiersze >

wezdiw | 2010-07-12 13:44 |

Proza zawarta w poezji. Na szczęście (dla wiersza, ale nie dla tegoż życia)to proza życia. Pierwsza strofa, ze względu na dobór słów, pobudza tylko intelekt, a nie odczucia. Jednak pomysł naprawdę dobry. Ps. Wers 3: przestrzeni.

Brak komentarzy