Drzemie we mnie zwierzę. Dzika bestia to jest. Swe pazury ostrzy raz. Drzemie… Drzemie w każdym z nas. Nie ma serca, a głaz. Lód, nie żar. Miłość w zarodku zdusi. Do złego ciągnie. Do złego kusi. Nie chcę robaka karmić. Nie chcę od środka gnić. Chcę znów kochać, chcę znów czuć. Chcę być, chcę żyć. „Adolfie”! Wróć!
Lu23
