żegnaj Syreno

Nie przypłynie
piana okrywa oczekiwanie
na brzegu spotkań
wiatr nuci szum morza

poświęcenie wygrało
zwyciężyła siłą wartości
cząstkę kartki wspomnienia
skryła na oddalonej planecie

ulgę szerokiego oddechu
posyła ci myślą
uciszysz krzyk niedokończonych spraw

brzmiące na ustach „nareszcie”
z niedowierzaniem zdziwienia
obawą nie przykryjesz spokoju

w muszelce usypia przeszłość
z głębin już nie wypłynie
szepty cichną
tylko cień błękitu przypomina o istnieniu
była?
tyle było słów..

Beti