zegar

wciąż tyka mój zegar po dziadku
połykam kolejny kęs marzeń
żując pozbawiam ich treści
przede mną natrętna garść zdarzeń

podchodzę do okna z kartonu
przebijam szybę z papieru
ulicą ktoś idzie i patrzy
nie słyszę Cię mój Przyjacielu

choć grałeś ze mną w tysiąca
zabrakło nam kiedyś odwagi
by razem za oknem z papieru
wspólnie nabierać powagi

starzeć się razem i śmiać się,
że włosy już wszystkie wypadły
patrzeć jak żony nas tuczą,
a dzieci są jakby nas zjadły

zostały te zdjęcia z przedszkola
za szybą przed szybą z papieru,
gdy stanie zegar po dziadku
gdzie będziesz mój Przyjacielu?

aselanger

aselanger