Amnestia

Dla fikcyjnej części
duszy

Która oddalona od najważniejszych
westchnień
szuka prawdziwego
zbawienia
niepowtarzanego w niepotrzebnych literach
''m''
dekalogu
zaznaczonego Arką kaprysu

przymierza
wędrówki przez niezmierzone piaski
klepsydry
zegara - porozbijanego na drobne
elementy
co pozostaje we wskazówce czasu
upływa
ostatnia miłość
która nawet nie usiłuje być
pierwszą

Lecz zawsze stokrotka słowika
nie skowronka
opłakuje
dla lepszego zachodu
słońca za horyzont

niewidzialnego skroplenia łzy szczęścia pod
okiem

NOBLISTA