Podnoszę głowę, wzrok spuszczam, policzki mam gorejące. A widok Twój mnie nie razi, wszak trudno patrzeć na słońce. Odchodzisz nie w porę, zawsze zbyt wcześnie, nim zdołam mrugnąć zostaję sama, W tym roku później kwitną czereśnie... z łzą witam je na kolanach.
Verons
