P o s z u k i w a n i a

pustka zawieszona w próżni
czasu
jakby zatracała sens
dążenia
zupełnie nie wiedząc dokąd
podążać
aby odzyskać równowagę
psychiczną
i wyzbyć się panicznego
strachu
to jak głęboka pułapka
bez wyjścia
i ja na jej dnie
poszukujący

jakbym zagubił wartości
pozytywne
dźwigając tylko ułomne
słabości
przejść przez ciemność
do jasności
i wyjść na spotkanie
radości
już czas na nowe
chwile
aby jak najszybciej
zapomnieć
o tym o czym nie chcę
pamiętać




02.06.2005.

kazap57