Ostatnim tchnieniem przechodzonego ateizmu próbuję uczepić się jeszcze zwątpienia. A ten Wielki Zderzacz Hadronów wykrzykuje do mojej wyobraźni, że nic nie istniej bez wiary. Struktura mojej wewnętrznej próżni myślowej ma wygląd oka Horusa. a serce bije raz, dwa, raz, dwa rytmizując cicho ducha oddechu istnienia.
Cogito
