Patos

Ja, ludzkich uczuć Wodzem chcę być!
Rozpalić w nich gniew, pokazać co to smutek i żal.

Ja chcę w ludzkie serca wejść,
Rozniecić w nich potok łez.
Rozłupać skorupę orzecha, by zasmakować owocu.

Ja chcę by najtrwalszy głaz, zielonym pagórkiem się stał.

Ja chcę się w duszę wkraść, umysł zaćmić, serce obudzić.

Patrz! Patrz istoto wątła i słaba jak Król patosu rządzi!

Patrz człowieku!
Czy widzisz jak patos pogrąża radość?
Jak człowiek z zazdrości zabija niczym Kain Abla?

Słyszysz?
Tak to jęk Prometeusza który cierpi przez chęć czynienia dobra.

Czujesz?
To zapach krwi odważnych ludzi, którzy zginęli by walczyć o lepszy świat.
Ale czy na pewno odważni? Nie, to głupcy przez których rosnę w siłę,

Ja Król patosu!

Dudi117