Amnezja

Zapomniałam czas przeszły, wszystko znikło za mgłą.
Odcięłam życie od innych żyć,
Oczyszczony umysł, lekki jak piórko,
Czemu nic nie pamiętam??
Pustka i niemoc wkradła się w istnienie moje,
Lęk odczuwam całym czasem,
Nędznie trwam w świecie ogromnym.
Mijające dni odliczam i w pamiętniku spisuje,
Pamięci kalendarz tworząc,
Z obawy o kolejne utracone wspomnienia.
Błędnie oceniam sytuacje, nie ja po prostu chce się przystosować.
Nie znam siebie z kiedyś, swoich przyzwyczajeń,
Naukę rozpoczynam na nowo,
Ludzkiej bytności uczę się od innych i naśladuje ich gesty.
Nie czuje się z tym dobrze, pewnie to nie moje prawdziwe Ja
Lecz co począć mam? Nie pamiętam siebie!!
Wyczerpana wieczorami zasypiam, bojąc się wstać rano,
Nadzieje jednak pale jak świece.
Nie chce na zawsze nie mieć przeszłości,
Szukać swoich losów.
Musze wysilić umysł, by nie płatał mi tych figli,
Przypomnieć sobie, moje Ja!!
I dalej trwać, istniejąc jak każdy
Tworząc nowe zapiski w Kronice życia.

OLLA