Zgasł lśniący księżyc
Zgasła też nadzieja
Nadzieja na przespaną noc
Nadzieja na kolejnej miłości moc
Nadzieja na lepsze jutro
Płomień nadziei zaistniał tak krótko
Już do bram serca nie zapuka
Już mnie boleśnie nie oszuka
Nikomu już nie zaufam
Nikogo już nie obdarzę
Moje serce w ciemnościach ukryte
Moje życie na wieczności skryte
Powiem tak: jeśli to wiersz osobisty- to nie ma co skrywać serca w ciemności na wieki, trzeba wziąść je w garść i wsadzić na miejsce żeby pochodziło, dotleniło umysł i aby więcej takich wierszy nie było. Banalne rymy, powtórzenia, stać Cię na więcej, do widzenia. pozdrawiam
