bez nazwy

Zesłani na tę ziemie szukając szczęścia, miłości, dobrobytu; przeplatamy się nawzajem w tłumie pełnym kłamst i żalu. Słysze melodie, przebija się przez zasłone z łez, przebija przez ton ciszy i jasność cienia. Słysze Ciebie lecz Twe usta są zamknięte, widze Cię lecz Twej twarzy nie dostrzegam, ani we śnie ani na jawie. Czuje Twą dłoń na mym ramienu lecz tak naprawde Ciebie tu nie ma. Melodia przeplatająca się z ciszą i cieniem, słysze ją w mej głowie lecz nie wiem z kąd dobiega. Szukam Ciebie i dźwięku tej melodi lecz w około tylko ciemność, wielki błękitny księżyc wisi nade mną i spogląda w mą dusze głeboko.


Lavliet

Średnia ocena: 8
Kategoria: Inne Data dodania 2011-09-16 22:43
Komentarz autora:
Napisz wiadomość Dodaj do listy znajomych Strona glówna < Lavliet > wiersze >
rafal | 2011-09-17 11:21 |
ma klimat,mroczny ale i ciepły. Podoba mi sie, tylko faktycznie cięzko czytać.
ninka2 | 2011-09-16 22:50 |
moja mała sugestia, by poukładać w wersy, jeśli to miał być wiersz.bo ciekawie napisane.
Brak komentarzy
Aby dodać komentarz zaloguj się
E-mail Hasło Zarejestruj się