U j e d n o l i c e n i e

jasny płomień
w brokat zlany
zew odstąpień twardych
w nowych chwilach
zmagań strapień
wplata rzemień prawdy
brak litości
złuda zdarzeń
nieodparta ludzkim zgrzytem

słychać głosy
odbić echa
pokrzywione zdania milkną
jednym cięciem
szczęście pęka
w proch
rozciera ślady

słychać jęki
w czasie przeszłym
niknie świat
w locie wielkim….


cóż więcej można dodać
niech przemówią słowa…




15.12.1981.

kazap57