Nie odczuwam strachu ani rozczarowania
jest mi obca radość czy cierpienie
słońce pali promieniami
deszcz ochładza strumieniem
a mróz zaciera wygrawerowane litery
dumny z wieży obserwuję miasto
mój głos donośny
dociera nie tylko do serc grzeszników
przywołuję mieszkańców na larum
zapraszam do świątyni Pana
także i ciebie – przybądź
posłuchaj uderzeń mojego serca
Masz bardzo głębokę duszę i niesamowite przesłania w wierszach. Ciężko mi się "zestroić" z Twoją podświadomością, żeby odnaleźć w Twoich utworach tę głębię, którą w nich chowasz :) Wiem, brzmi dziwnie, ale traktuj to jako komplement. Pozdrawiam!
