Spaść

Byłeś-wierzyłam
Kochałeś-więc byłam
Mówiłeś-słuchałam
Kazałeś wierzyć -ufałam

Ciągle mówię Ci uczę się z tym żyć
w deszczu można biec
z deszczem można pod prąd iść

Dałeś radość dni
i podałeś rękę
od ciężaru chwil pomogłeś odjąć udrękę
za każdym razem podnosiłeś z upadku mnie

a teraz bez Ciebie w deszczu trudno biec

Teraz każdy dzień
objawia się tak samo
trochę bólu
żal i lęk
chodzi krok w krok za mną
zabrałeś mi
szczęśliwe dni
uciekły gdzieś marzenia
teraz nie pozostało nic

-tylko wspomnienia

maugo

Średnia ocena:

Kategoria: Miłosne

Data dodania 2011-10-18 21:32

Komentarz autora:

Strona glówna

< maugo >

< wiersze >

lipiec | 2012-01-09 17:21 |

smutny,ale prawdziwy :) pozdrawiam

Ccclaudia | 2011-10-18 21:42 |

Witam. Pierwsza strofa jest jak najbardziej w porządku- jest rytmiczna, druga rozsypuje się z ostatnim jej wersem-za dużo wyrazów. Potem mamy Dałeś-podałeś to troszkę się zlewa. Mam też uraz do banalnych rymów: mi-dni (na przykład) aczkolwiek całość mimo tych ( dla mnie) potknięć jest dość interesującym tworem. Podmiotowi ufa się i wytrwale słucha historii. Najbardziej podoba mi się wers: "a teraz bez Ciebie w deszczu trudno biec" - jest taki otwarty i szczery. pozdrawiam

Irmmelin | 2011-10-18 21:38 |

najbardziej podobał mi się pierwszy wers. Niestety kolejna są dla mnie za bardzo chaotyczne.

szybcia | 2011-10-18 21:34 |

witaj w klubie :)

Brak komentarzy