Nie potrafię

znów klęczę
zagubiona w euforii
pali mnie smutek
nie potrafię żyć od nowa
z tym co pozostało w środku
tańczę z myślami
tonę w tobie
pozwól mi odejść
słońce sprawia
ze robi się chłodno
miłość uzależnia
nie pozostawiasz mi wyboru
muszę wrócić do wnętrza
by naprawić to co zniszczone
czas leczy rany
a prawda karę wymierza


Mila

Średnia ocena: 10
Kategoria: Inne Data dodania 2011-10-31 15:58
Komentarz autora:
Napisz wiadomość Dodaj do listy znajomych Strona glówna < Mila > < wiersze >
rafal | 2011-10-31 22:09 |
potrafisz Cara
kazap57 | 2011-10-31 21:33 |
lepszy ogień prawdy jak chłód obłudy i fałszu - nawet nie wiesz jak wiele potrafisz - zaufaj sobie
rafal | 2011-10-31 18:15 |
Cara?:-)
Brak komentarzy
Aby dodać komentarz zaloguj się
E-mail Hasło Zarejestruj się