i wiem i nie wiem

miotam się w codzienności
sama siÄ™ oszukujÄ™
wołam w świetle i ciemności
świeży grób rozgrzebuję
i wiem
i nie wiem co mam robić
stoję na rozdrożu jak zaklęta
czas bruzdy we mnie żłobi
stoję w paski pocięta
czego nie dotknÄ™ to siÄ™ wali
dokąd bym nie poszła
i tak pobłądzę
może czas uniesie mnie na fali
może coś zmieni na wiosnę
nie sÄ…dzÄ™….



szybcia

Åšrednia ocena: 9
Kategoria: Życie Data dodania 2011-11-06 10:16
Komentarz autora:
Napisz wiadomość Dodaj do listy znajomych Strona glówna < szybcia > wiersze >
stara_zmęczona_baba | 2018-03-30 23:48 |
bardzo mi się podoba... życiowy
kazap57 | 2011-11-06 18:27 |
dokąd bym nie poszedł i tak pobłądzę - o tak jakby dla mnie ta myśl przeznaczona
jessika | 2011-11-06 11:12 |
będzie dobrze podnieś się :):)
bezimienna | 2011-11-06 11:02 |
Więcej wiary.
Ewa_Krzywa | 2011-11-06 10:41 |
a ja sÄ…dzÄ™..pozdrawiam :)
Brak komentarzy
Aby dodać komentarz zaloguj się
E-mail Hasło Zarejestruj się