* * * Wypełnienie * * *

Uległa powolnie przyklękasz na jedwabiu kobiercach
By zmysłami rozpalać nieskończoność pragnienia
Wtopiona cała w niego… On, to Anioł i bluźnierca
Atłasowym dotykiem przywołujesz z duszy marzenia

Stary Raj z nowym Piekłem wzajem z sobą splecione
Przenikają wskroś dwa ciała rozbudzając tajemnice
W rozpalonych rządzach światy sobą przeistoczone
Zrzucają przebrzmiałe maski, objawiają nowe oblicze

Drżące ciała falują w objęciach, ku szczytom zdążają
Bezgranicznie zatopione w paroksyzmie spełnienia
Wszystkim tym, co sobą tworzą – siebie wypełniają
Wypełniają wzajemnie siebie Magią swojego istnienia





napisany: Warszawa, dnia 06.11.2011r.
zainspirowany słowami wiersza ewik123

HERMES